Η ασθένεια αρχίζει με αλλαγές στον αρθρικό χόνδρο στον οποίο εμφανίζονται οι επιφάνειες των αρθρώσεων των οστών. Η διαταραχή και η απώλεια ελαστικότητας οδηγούν στην δυστροφία και την απορρόφηση τους, ενώ ο οστικός ιστός των αρθρικών επιφανειών εκτίθεται, η ολίσθηση διαταράσσεται, η στήλη της άρθρωσης μειώνεται, αλλάζει η βιομηχανική των αρθρώσεων. Το αρθρικό κύπελλο που ευθυγραμμίζει την άρθρωση και παράγει το αρθρικό υγρό είναι ερεθισμένο (το οποίο τροφοδοτεί τον χόνδρο και παίζει το ρόλο της φυσιολογικής λίπανσης), γεγονός που οδηγεί σε αύξηση της ποσότητας του στην άρθρωση (αρθρίτιδα). Στο φόντο της στένωσης της στήλης της άρθρωσης, ο όγκος της άρθρωσης μειώνεται, το αρθρικό υγρό κεντημένο στο πίσω τοίχωμα της κάψουλας της άρθρωσης, η κύστη Beck (που μπορεί να φτάσει σε μεγάλα μεγέθη, μπορεί να προκαλέσει πόνο στην λεύκανση βόμβο).
Ο λεπτός και ευαίσθητος ιστός της κάψουλας της άρθρωσης αντικαθίσταται από έναν τραχύ συνδετικό ιστό, το σχήμα των αλλαγών της άρθρωσης. Ο περιθωματικός ιστός του οστού των οστών αυξάνεται, σχηματίζονται οστεοφυτά (παθολογική ανάπτυξη των οστών). Η κυκλοφορία του αίματος στους περιιατικούς ιστούς διαταράσσεται και υποτιμάται μεταβολικά προϊόντα, ερεθιστικοί χημειοϋποδοχείς, αναπτύσσει ένα επίμονο σύνδρομο πόνου. Στο πλαίσιο μιας αλλαγής στην ανατομία της άρθρωσης, το έργο των γύρω μυών, η υποεπιτροφία και η κράμπα εμφανίζονται, διαταράσσεται ένα εργαλείο. Υπάρχει ένας επίμονος περιορισμός του όγκου της κίνησης στη σύνδεση (ρύθμιση της σύμβασης), μερικές φορές τόσο έντονη που είναι δυνατή μόνο οι κινήσεις ταλάντευσης (ακαμψία) ή μια πλήρης έλλειψη κινήσεων (αγκυλώσεις).
Η γοργάρωση είναι μια αρκετά συχνή ασθένεια: υποφέρουν από το 10% του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη και επηρεάζουν κάθε τρίτο άτομο στην ηλικία των 60 ετών.
Τις αιτίες της γονάρθωσης
Τραυματισμούς σε οστά και αρθρώσεις.
Φλεγμονώδεις ασθένειες των αρθρώσεων (ρευματοειδή, ουρική αρθρίτιδα).
Παραβίαση του μεταβολισμού των ορυκτών με διάφορες ενδοκρινοπάθειες (σακχαρώδης διαβήτης, νόσος παραθυρεοειδούς, αιμροχρωμάτωση).
Ασθένειες των μυϊκών συσκευών και της νευροπάθειας (ασθένεια Charcot).
Εκτός από τους κύριους λόγους, διαφοροποιούνται επίσης ανεπιθύμητοι παράγοντες υποβάθρου για την ανάπτυξη της γονάρθρωσης, όπως:
Η παχυσαρκία (κυριολεκτικά ασκεί πίεση στα κάτω άκρα).
Ηλικία (η ασθένεια υπόκειται κυρίως σε ηλικιωμένους).
Θηλυκό φύλο (σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία μιας γυναίκας που αρρωσταίνουν πιο συχνά).
Αυξημένη αθλητική και επαγγελματική σωματική άσκηση.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος
Ο πόνος που αυξάνεται μόνος του όταν περπατάει και αδυναμία.
Δυσκολία των γνωστών, φυσιολογικών κινήσεων στις αρθρώσεις.
Ένα χαρακτηριστικό "Crunch" στις αρθρώσεις.
Την αύξηση των αρθρώσεων στην ποσότητα και την ορατή παραμόρφωσή τους.
Στάδια του Gonar Rose
Τα κλινικά στάδια της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος. Η ασθένεια περνάει διάφορα στάδια.
Στο πρώτο στάδιο, ένα άτομο αισθάνεται μόνο ένα μικρό αίσθημα δυσφορίας ή "βαρύ" στο γόνατο, το οποίο διαταράσσεται για μακροχρόνιες αποστάσεις ή αυξημένη σωματική άσκηση. Η ακτινολογική εξέταση δεν θα είναι ενημερωτική: είναι δυνατόν να εντοπιστεί μόνο μια μικρή στένωση του κοινού χάσματος, δεν θα υπάρξουν άλλες αλλαγές. Στο ντεμπούτο της νόσου, ένα άτομο δεν στρέφεται σε ειδικούς χωρίς να συνδυάζει τα συμπτώματα που εμφανίστηκαν με μεγάλη σημασία.
Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από υλικό πόνο, η σοβαρότητα του οποίου μειώνεται με ειρήνη. Υπάρχει μια δυσκολία στις αρθρώσεις στις αρθρώσεις, όταν περπατάτε μπορείτε να ακούσετε ένα χαρακτηριστικό "creak" (μπορείτε να ακούσετε μια συμβατική πρόταση από τον ασθενή στην καθημερινή ζωή - "το kneeclit"). Κατά τη διεξαγωγή ακτινογραφίας, εντοπίζονται μια σαφώς διακριτή στένωση του κοινού χάσματος και των μεμονωμένων οστεοφυτών.
Όταν η γονιμία μεταφέρεται στο επόμενο, τρίτο στάδιο, ο πόνος διαταράσσει συνεχώς τον ασθενή, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης της αδράνειας που παραβιάζει η κοινή διαμόρφωση, δηλαδή Η. Η σύσφιξη της παραμόρφωσης με οίδημα κατά τη στιγμή της σύνδεσης της φλεγμονής. Οι εικόνες X -Ray καθορίζουν τη στένωση του κοινού χάσματος των μέτριων βαθμών και αρκετών οστεοφυτών. Στο τρίτο στάδιο, πολλοί ήδη υποβάλλουν αίτηση για ιατρική βοήθεια, καθώς η ποιότητα ζωής υποφέρει σημαντικά λόγω πόνου και δυσκολιών στο κανονικό περπάτημα.
Το τέταρτο στάδιο συνοδεύεται από έναν κοροϊδευτικό, επίπονο πόνο. Οι ελάχιστες προσπάθειες μετακίνησης είναι μια δύσκολη δοκιμή για τον άνθρωπο. Η παραμόρφωση των αρθρώσεων είναι εντυπωσιακή οπτικά, το περπάτημα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το X -Ray δείχνει σημαντικές αλλαγές: το κοινό κενό στις εικόνες δεν καθορίζεται πρακτικά, πολλαπλά αγενείς οστεοφυτά, "ποντίκια άρθρωσης" (θραύσματα του καταστρεπτικού οστού που εμπίπτουν στην κοιλότητα των αρθρώσεων). Αυτό το στάδιο της γονάρθης σχεδόν πάντα περιλαμβάνει μια αναπηρία: το αποτέλεσμα της νόσου είναι συχνά η πλήρης συγχώνευση της άρθρωσης, η αστάθεια της, ο σχηματισμός μιας "λανθασμένης άρθρωσης".
Ποιος αντιμετωπίζει την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος;
Ο θεραπευτής, ρευματολόγος και γενικός ιατρός (οικογενειακός γιατρός) μπορεί να προσφέρει ειδική ιατρική περίθαλψη για τον Gonar Rose (οικογενειακός γιατρός), αυτοί οι εμπειρογνώμονες αντιμετωπίζουν την άρθρωση του γόνατος με απλή οστεοαρθρίτιδα. Εάν εμφανιστεί αρθρική ιδιότητα ή η θεραπεία που συνταγογραφείται από τον θεραπευτή δεν έχει το σωστό αποτέλεσμα, δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς τη βοήθεια ορθοπεδικού χειρουργού. Σε καταστάσεις στις οποίες απαιτείται χειρουργική περίθαλψη, ο ασθενής αποστέλλεται σε εξειδικευμένο ορθοπεδικό τμήμα.
Πώς και τι αντιμετωπίζει την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος;
Οι μέθοδοι για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, οι οποίες είναι σήμερα γνωστές, χωρίζονται σε μη συντηρητικές, φαρμακευτικές και χειρουργικές επεμβάσεις.
ΜΕΘΟΔΟΙ -ΜΕΘΟΔΟΙ.
Πολλοί ασθενείς αναρωτιούνται: "Πώς μπορείτε να θεραπεύσετε την αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος χωρίς χάπια; " Εάν αντιδράτε σε αυτόν, δεν χρειάζεται πλέον να δείχνει ότι ο Gonar Rose είναι μια χρόνια ασθένεια. Είναι αδύνατο να το εξαλείψουμε για πάντα. Πολλές μη φαρμακολογικές μέθοδοι που υπάρχουν σήμερα μπορούν να επιβραδύνουν σημαντικά την πρόοδό τους και να βελτιώσουν την ποιότητα του ασθενούς, ειδικά εάν χρησιμοποιούνται στα αρχικά στάδια της νόσου. Όταν ψάχνετε για γιατρό εγκαίρως και το επαρκές κίνητρο του ασθενούς για θεραπεία, είναι μερικές φορές αρκετό για την εξάλειψη των αρνητικών παραγόντων. Για παράδειγμα, αποδεικνύεται ότι η μείωση του υπέρβαρου μειώνει την εκδήλωση των κύριων συμπτωμάτων της νόσου.
Ο αποκλεισμός της παθολογικής σωματικής άσκησης και, αντίθετα, οι τάξεις της θεραπευτικής γυμναστικής χρησιμοποιώντας ορθολογικά φυσικά προγράμματα μειώνουν την ένταση του πόνου. Έχει αποδειχθεί ότι οι ασκήσεις για την ενίσχυση της δύναμης των τεσσάρων μυών ισχίου που ισχύουν είναι συγκρίσιμες με τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Εάν αντιμετωπίζουμε την αρθρόφηση της άρθρωσης του γόνατος, πρέπει να αγωνιστούμε για σωστή διατροφή: προϊόντα που περιέχουν μια μεγάλη έκπληξη των ζωικών κολλαγόνου και χονδροϊτίνης (γαρίδες, γερανός, kril), κρόνος με λαχανικά και αντιοξειδωτικά, φρέσκα φυτικά και φρούτα και πάθος για καπνιστά κρέατα, μαρινάδες, συντηρητικούς και συντηρητικά και ήπια για να περάσουν. Και αντίθετα, μια παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα και η συσσώρευση του υπέρβαρου σε παχυσαρκία δυνητικά πιάτα.
Εάν σκεφτείτε τι είναι η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος πιο αποτελεσματική, αξίζει να θυμηθούμε μια τέτοια αποτελεσματική θεραπεία και προληπτικές μεθόδους όπως η ορθοστατική: καθορίζοντας τα παπούτσια γόνατος, την ορθοστατική, τους ελαστικούς επίδεσμους και την ορθοπεδική μόνωση μειώνοντας το φορτίο στην άρθρωση, η οποία μειώνει την ένταση του πόνου σε αυτήν.
Η πολύπλοκη θεραπεία της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος συνεπάγεται επίσης τον διορισμό πολύ αποτελεσματικού, ακόμη και με προχωρημένες μορφές φυσιοθεραπείας. Με την ευρεία χρήση σε διάφορες κατηγορίες ασθενών που πάσχουν από αυτή την ασθένεια, η μαγνητοθεραπεία έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της: μετά από αρκετές παρεμβάσεις, η ένταση του πόνου μειώνεται, η οποία μειώνεται λόγω της βελτίωσης της κυκλοφορίας του αίματος, μειώνοντας το οίδημα και εξαλείφοντας την κατάσχεση των μυών και τη βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Η επίδραση της μαγνητοθεραπείας είναι ιδιαίτερα ζωντανή κατά την ανάπτυξη της ενεργού φλεγμονής στην άρθρωση: η σοβαρότητα του οιδήματος μειώνεται σημαντικά, τα φαινόμενα της αρθρίτιδας είναι πίσω. Δεν είναι τόσο δημοφιλές, αλλά όχι λιγότερο αποτελεσματικό όταν αντιμετωπίζουμε την άρθρωση του γόνατος με οστεοαρθρίτιδα είναι μέθοδοι φυσιοθεραπείας όπως η θεραπεία με λέιζερ και η κρυοθεραπεία (έκθεση σε κρύο) που έχουν έντονο αποτέλεσμα ανακουφιστή από τον πόνο.
Φαρμακευτική αγωγή
Τα μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAID), τα οποία παράγονται με τις μορφές εξωτερικών (διάφορες πηκτές, αλοιφές) και συστηματικής χρήσης (δισκία, κεριά, λύσεις), έχουν αποκτήσει μακρά την αποτελεσματικότητά τους στη θεραπεία της οστεοαρθηλίας και είναι ευρέως διαδεδομένες από τους γιατρούς. Αποκλείουν τη φλεγμονή σε ενζυματικό επίπεδο και εξαλείφουν τον πόνο των αρθρώσεων και το πρήξιμο και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου. Στην περίπτωση των πρώιμων εκδηλώσεων της νόσου, η τοπική χρήση αυτών των φαρμάκων σε συνδυασμό με μη -Valley μεθόδους είναι αποτελεσματική. Αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό με την αρθρέωση των αρθρώσεων γόνατος χωρίς χάπια. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η μακροπρόθεσμη λήψη συστήματος των ΜΣΑΦ προκαλεί την ανάπτυξη και επιδείνωση των ελκωτικών διεργασιών στην γαστρεντερική οδό και επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς που λαμβάνουν ΜΣΑΦ για μεγάλο χρονικό διάστημα πρέπει να συνταγογραφούν φάρμακα που προστατεύουν τον γαστρικό βλεννογόνο και παρακολουθούν τακτικά τους εργαστηριακούς δείκτες του έργου των εσωτερικών οργάνων.
Με τη μακρινή "προχωρημένη" οστεοαρθρίτιδα, όταν ένα άτομο έχει αφόρητο πόνο που δεν αφήνει ούτε ειρηνικά, παραβιάζει τον κανονικό ύπνο και δεν διευκολύνεται από ΜΣΑΦ, CCS και μη -λεκϊκές μεθόδους, είναι δυνατά τα ανακουφιστικά οπιοειδή πόνου. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται μόνο σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού, η οποία σε κάθε περίπτωση εξετάζει τη σκοπιμότητα του διορισμού τους.
Χονδροπροστατευτικά (με κυριολεκτική μετάφραση - "προστασία του χόνδρου"). Αυτό το όνομα γίνεται κατανοητό ως διάφορα φάρμακα που συνδυάζονται από μια δομική τροποποιητική επίδραση ιδιοκτησίας, δηλαδή Η. Η ικανότητα επιβράδυνσης των εκφυλιστικών μεταβολών στον χόνδρο και της στένωσης του κοινού χάσματος. Παράγονταν για χορήγηση από του στόματος (γλυκοζαμίνη, θειική χονδροϊτίνη, βραστίνη) καθώς και για χορήγηση από του στόματος και για την εισαγωγή στην κοιλότητα των αρθρώσεων (υαλουρονικά). Φυσικά, αυτά τα φάρμακα δεν είναι περίεργο και δεν "αναπτύσσουν" έναν νέο χόνδρο, αλλά μπορούν να αναστείλουν την καταστροφή του. Προκειμένου να επιτευχθούν ένα επίμονο αποτέλεσμα, πρέπει να χρησιμοποιούνται τακτικά αρκετές φορές το χρόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Χειρουργική θεραπεία της καραρχίας του γόνατος
Υπάρχουν συχνά περιπτώσεις στις οποίες η ασθένεια εξελίσσεται παρά την κατάλληλη πολύπλοκη θεραπεία και η ποιότητα της ανθρώπινης ζωής μειώνεται σταθερά. Σε τέτοιες καταστάσεις, ο ασθενής αρχίζει να θέτει ερωτήσεις: "Τι γίνεται αν το συνταγογραφούμενο φάρμακο δεν βοηθά στην αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος; Όταν απαντάται σε αυτές τις ερωτήσεις, πρέπει να εξηγηθεί ότι το σύνδρομο λανθασμένου πόνου και η σημαντική εξασθένιση της άρθρωσης, η οποία δεν πρέπει να εξαλειφθεί όταν χρησιμοποιείται πολύπλοκη συντηρητική θεραπεία, χρησιμεύει ως ένδειξη της χειρουργικής θεραπείας της οστεοάρης του γόνατος.
Ο πιο δημοφιλής τύπος χειρουργικής περίθαλψης για τη γονάρωση είναι η ενδοπροθετική, i. H. Αφαίρεση της δικής σας άρθρωσης με ταυτόχρονη εγκατάσταση μιας μεταλλοπροσώασης που την αντικαθιστά, ο σχεδιασμός του οποίου είναι παρόμοιος με την ανατομία του τιμονιού του γόνατος ενός ατόμου. Ταυτόχρονα, μια προϋπόθεση για αυτόν τον τύπο χειρουργικής θεραπείας είναι: η έλλειψη ακαθάριστων σχηματισμών του χάρτη, σχημάτισε "ψευδείς αρθρώσεις", μυϊκές συμβάσεις και έντονη ατροφία των μυών.
Στην περίπτωση σοβαρής οστεοπόρωσης (σημαντική μείωση της ορυκτής πυκνότητας των οστών), οι ενδοπροθετικές δεν δείχνουν: το μυρμήγκιασμα των ποδιών "ζάχαρης" δεν αντέχει στην εισαγωγή μεταλλικών μολυβιών και η ταχεία ανανέωση (απορρόφηση) του οστικού ιστού μπορεί να ξεκινήσει, οι παθολογικές καταγμάτων. Ως εκ τούτου, μια έγκαιρη λύση στο πρόβλημα της εγκατάστασης μιας ενδοπροστασίας είναι σημαντική - θα πρέπει να γίνει αποδεκτή εάν η ηλικία και η γενική κατάσταση του ανθρώπινου σώματος μπορεί ακόμα να εκτελέσει μια επιχείρηση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των απομακρυσμένων μελετών, η διάρκεια της επίδρασης των ενδοπροθετικών, δηλαδή η προσωρινή διάρκεια της έλλειψης σημαντικών κινητικών περιορισμών και η διατήρηση μιας αξιοπρεπούς ποιότητας ζωής, περίπου δέκα χρόνια. Τα καλύτερα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας παρατηρούνται στους ανθρώπους σε 45 έως 75 χρόνια με μικρό σωματικό βάρος (λιγότερο από 70 kg) και σχετικά υψηλό βιοτικό επίπεδο.
Παρά την ευρεία επικράτηση της ενδοπροθετικής της άρθρωσης του γόνατος, τα αποτελέσματα τέτοιων δραστηριοτήτων είναι συχνά μη ικανοποιητικά και το ποσοστό των επιπλοκών είναι υψηλό. Αυτό οφείλεται στα χαρακτηριστικά κατασκευής των ενδοπροθών και στην πολυπλοκότητα της ίδιας της χειρουργικής επέμβασης (η αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου είναι πολύ ευκολότερη σε τεχνικούς όρους). Αυτό περιλαμβάνει την αρθρομετουλική διακλάδωση και την οστεοτομία διόρθωσης. Artromedullar Shunting - Η σύνδεση του καναλιού μυελού των οστών του μηριαίου οστού με τη σπηλιά της άρθρωσης του γόνατος χρησιμοποιώντας μια διακλάδωση - ένα κοίλο μεταλλικό σωλήνα. Για το λόγο αυτό, ο μυελός των λιπών των οστών μπαίνει στην άρθρωση του γόνατος από το κατώτερο τρίτο του μηρού, του θρεπτικού χόνδρου και των επιχρισμάτων, που επιτυγχάνουν σημαντικό πόνο.
Με μια αλλαγή στον άξονα του κάτω άκρου (αλλά με την κατάσταση ενός ελαφρού περιορισμού του όγκου κίνησης), η διορθωτική οστεοτομία είναι αποτελεσματική - η διασταύρωση της κνήμης με τη διόρθωση του άξονα του με επακόλουθη σταθεροποίηση με την πλάκα και τη βίδα στη δεξιά θέση. Ταυτόχρονα, επιτυγχάνονται δύο στόχοι - η εξομάλυνση της βιομηχανικής με την αποκατάσταση του άξονα των άκρων καθώς και την ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος και του μεταβολισμού κατά τη σύντηξη του οστού. Και παρόλο που η ιατρική δεν μπορεί να προσφέρει ένα φάρμακο σήμερα που το εξαλείφει για πάντα ή άλλους τρόπους για να θεραπεύσει πλήρως αυτή την ασθένεια, έναν υγιεινό τρόπο ζωής, μια έγκαιρη αναζήτηση ιατρικής βοήθειας και η εφαρμογή των συστάσεων του γιατρού μπορεί να αναστείλει την πρόοδό του.
